Ötən gün Bakı şəhərinin Xətai rayonunda baş verən cinayət hadisəsi çox insana məlumdur. 

Cinayəti törədən Əhməd Əhmədov ona həyat verən valideynlərini, bəlkə də, özünə heç bir pisliyi dəyməyən, az yaşlı uşaq anası olan bacısını, həmçinin, hələ ona təzə-təzə "dayı" deməyə başlamış günahsız 5 yaşlı körpəni-bacısı qızını, gələcəkdə arxasında dayaq olacaq 9 yaşlı qardaşını öldürməsi qan donduran hadisədir.

Niyə bir insan qanından, canından olan insanları amansızlıqla qətlə yetirsin?! Onları işgəncə altında can verməyə şərait yaratsın?! Bu insanlığın sounudur. Bir insanın bu qədər qəddar, qansız, vicdansız olmasına səbəb nədir?! Günahsız insanların qəsdən öldürülməsi nə üçün lazım idi?! Bu hadisəni törədən şəxs niyə bu qədər ağılsız, düşüncəsiz hərəkət edəsi hala gəlib?! Heç bir səbəb bu cinayəti törətməyə əsas verə bilməz! Ən azından 2 günahsız uşağın ölümü bu hadisənin ən dözülməz, göz yumulmaz yeridir. Qatil öz cəzasına çatacaq. Sözügedən şəxs öz günahını başa düşəndə artıq hər şey üçün gec olacaq. Yaxınlarının ölümü və onların daha geri qayıtmamaq düşüncəsi onun üçün ən dözülməz işgəncə olacaq. Yaxınlarımızın, doğmalarımızın qədrini bilək! Günahkarı unutmayaq! Haqlı olanların yanında olaq! Həyatmızı düzgün quraraq, düzgün insanlarla yaşayaq!

Bəs bu halların qarşısı necə alına bilər?

Sakit yaşamağın yolu ailə tərbiyəsindən başlayır. Övladlara fiziki şiddət göstərməmək onları gözəl böyütmək anlamına gəlmir. Övladlarımızı böyüdərkən fiziki şiddətə "yox" deməklə yanaşı, psixoloji şiddətin nə olduğunu dərk edib, övladlarımızdan uzaq tutmalıyıq. Psixoloji şiddət uşaqlarda o qədər böyük travmaya səbəb olur ki, gələcəkdə fiziki şiddətlə nəticələnir. Heç bir insan dünyaya "yaxşı", "pis", "qatil", "narkoman", "mühəndis", "avara" və s. gəlmir. İnsanları şəxsiyyət kimi yetişdirən, şəxsiyyətdən uzaq bir insana çevirəndə cəmiyyətdir. Cəmiyyətdə düzgün mövqe tutmağın bünövrəsi isə ailədən gəlir. Nümunəvi  ailə tərəfindən basqı görməyən, fiziki və psixoloji şiddətdən uzaq olan, ailədaxili konfiliktlərlə rastlaşmayan uşaqlardır. Bir sözlə, sevgi ilə böyüyən...Sevgi görən uşaqlar gələcəkdə də o gördükləri gözəl hissi təbliğ etməkdən yayınmırlar. Çalışaq, övladlarımıza sevgi göstərək! Onları böyüdərkən ən gözəl mənəvi hissləri onlara hiss etdirək və öyrədək! Bu zaman dünyada "oğru", "qatil" deyil, əsl şəxsiyyətlər yetişəcək.

BAKI DÖVLƏT UNİVERSİTETİ JURNALİSTİKA FAKÜLTƏSİNİN 1-Cİ KURS TƏLƏBƏSİ AYXAN İBİŞOV