Misirdə həyat səviyyəsi olduqca aşağıdır, milli valyuta dəyərdən düşəndə ​​hər şey yalnız ona görə ucuzlaşır ki, heç kim heç nə almır. Burada milli valyutanın dəyərdən düşməsi də müəyyən səbəbdən baş verir.

Publika.az xəbər verir ki, Misirdə adambaşına düşən ÜDM 10.000 dollardan çox deyil. Misirin əhalisi 100 milyondan çoxdur. Bunun da təxminən 30 milyonu yoxsulluq həddinin altında və ya ona yaxın yaşayır.

İkinci səbəb Misirin çox böyük borc içində olmasıdır. Eyni zamanda, iqtisadi artımın səviyyəsi bu borc yükünün səviyyəsini təmin etmir. ABŞ və ya Çin də borc yükü altındadır, lakin eyni zamanda həyat səviyyəsi, mal və xidmət istehsalı vəziyyəti normal səviyyədə saxlamağa imkan verir və borcun bu həddən artıq olması bir o qədər də nəzərə çarpmır. Misirdə isə vəziyyət bu fərqi aradan qaldırmağa imkan vermir.

Aşağı yaşayış səviyyəsi və borcun həddindən artıq yüklənməsi, əhəmiyyətli istehsalın olmaması ilə yanaşı, ölkənin “maaşdan maaşa”, yəni bir kreditdən digərinə keçidinə səbəb olur. Və hər yeni hökumət sadəcə olaraq vəziyyəti bu və ya digər şəkildə möhkəmləndirir.

Misirlilər “Maltus tələsi”ndədirlər, onlar iqtisadiyyatın böyüməsindən daha sürətlə çoxalırlar. Ölkə əsas ərzaq məhsulları, benzin və s. qiymətləri nisbətən aşağı səviyyədə saxlamağa məcburdur, çünki ərəb dövlətinin sosial modelinin mahiyyəti budur. 50 il əvvəl Camal Abdel Nasser dövründə bir çörək 10 piastre idi, indi də 10 piastredir.

Çörəyin qiymətini qaldıran dövlət başçısı isə 1977-ci ildə Ənvər Sədatın üzləşdiyi “çörək iğtişaşları” ilə üzləşə bilər. Ona görə də bütün hökumətlər bəzi monetarist üsullarla hərəkət etməyə məcbur olurlar.

Cəmilə